சுஜாதாவின் ஸ்ரீரங்கத்து தேவதைகள்

வெகு நாட்களுக்கு பிறகு ஒரு நல்ல புத்தகத்தின் ஒரு பாகம் படித்த நிறைவு. என் நண்பன் ஸ்ரீநிக்கு தான் நன்றி சொல்ல வேண்டும் என்னோடு பகிர்ந்து கொண்டதற்கு.

சுஜாதாவின் நடைகளில் ஒரு 'FICTION' இல்லாத படைப்பு. ரங்கா கடை தொடங்கி, கே வி குறும்புகள் வரை, எத்தனை மனிதர்கள்!!! கைகிளை இலக்கணம் வகுத்த கோபால்தாஸ், வீரசிம்மன் நாடகம், சைக்கிள் பழகியது, பத்தணா அய்யங்கார், பாம்பு அடித்தது, கிரிக்கெட் விளையாட்டு .....இன்னும் பேசலாம். நடைகளில் சுஜாதா நிழலாடுகிறார். எவ்வளவு கவிதை தனமாய் இருந்திருகிறது வாழ்கை. இதோ பணத்தின் பின்னால் ஓடி கொண்டிருக்கிறோம். அடுத்த தலை முறைக்கு என்ன கொண்டு செல்லபோகிறோம்.

ஒரு நல்ல எழுத்தாளர் மட்டும் அல்ல ஒரு நல்ல வாழ்கையும் இழந்து விட்டோம்.

அழகர்சாமியின் குதிரை

வானம் பார்க்க போய் நானும் என் நண்பர்களும் இதில் மாட்டிகொண்டோம். எப்படியும் 2 மணி நேரம் வெளியில் வர முடியாது என்பதால் வேறு வழி இல்லை. இதுல நண்பன் வேற கூட்டிட்டு வந்ததுக்கு ரொம்ப canvass பண்ணினாரு. ரொம்ப நாளைக்கு அப்புறம் ஒரு நல்ல படம் பார்த்த திருப்தியோடு வந்ததற்கு நண்பனுக்கு நன்றிகள்.

திருவிழா பூண்ட கிராமத்தின் அழகு, நெல்லு குத்தும் பெண்கள், திருவிழாவில் வரும் பங்காளி சண்டைகள், திருவிழா அப்போ ஊரில் ஒவ்வொருவரின் பங்களிப்பு, வசூல் பண்ண முடியாமல் திணறும் பெரிசுகள் என ஏகத்துக்கும் கிராமாந்திரம் தான். இதற்க்கு நடுவே பூக்கும் காதல் அரும்புகள், கலாய்புகள் என கொஞ்சம் குதூகலமாகவே போகிறது கதை. பாரதிராஜாவிற்கு பிறகு கொஞ்சம் கிராமத்தை நம் கண் முன்னால் காட்டி இருக்கிறார்கள். செயற்கையான மதுரை தமிழ் இல்லாது இருந்தது இன்னொரு சிறப்பு.

கோடங்கி அடிக்கும் ஊர் பூசாரியை பார்த்து "இவர் என்ன பண்றாரு" என்று கேட்ட நண்பனை பார்த்து திடுக்கிட்டேன். நகரத்தின் தாக்கத்தில் நிலை குலைந்து போன நம் கலாச்சாரம் மற்றும் சடங்குகள் கண் முன்னே நிழழாடின. ஒரு பொம்ம குதுர செஞ்சு வெக்க எவ்வளவு நாள் ஆகும் என்பதாய் நீண்டது அவர்கள் விவாதம். கிராமங்களின் பண புழக்கம் மற்றும் அவர்களின் மன நிலை, இவற்றை நகரத்து மக்களிடம் மறைத்து விட்டோம் என்பதும் தெரிந்தது. Reliance Fresh , More , Mega mart , என விரிந்து கிடக்கும் அக்டோபஸ் கூட்டம் இவர்களிடம் உறிஞ்சுவதை கூட அறியாதவர்கள் அடுத்தவன் வாழ்கையை அறிவனா என்பது சந்தேகமே.

வன்முறை, ஆபாசம் இல்லாத படங்களே நம்மை சிந்திக்க வைக்கின்றன. கண்டிப்பாக இதற்கு தேசிய விருது கிடைக்காது. நல்ல படம் என்பதற்கு இது ஒன்றே சான்று.

Facebook

உன் இடுகைகளில் நானும்
என் இடுகைகளில் நீயும்
தொலைந்து போனதை
ஊருக்கே சொல்லித் தொலைத்தது Facebook
நண்பன் அனுப்பிய link ல்
அவன் சிரித்துக்கொண்டிருந்தான்

Are we in the mid of a dream

Many times our thinking brings in changes in the going.Sometimes reverse process works well. One such thing happened to me yesterday. Was the disturbance created by my surroundings or disturbance itself being created by the my thinking.Really clueless. But was thinking of my good old days schooling.

How beautiful were those days studying hardly for 12th standard public exams. Wondering why i'm not working like that now.Thinking so, pre read pages from my life stuck me.

Are the success of those people who studied harder directly proportional to their hard work. Are those creative brains been feeded with sufficient food. Are those thoughtful people working in the knowledge industry.Are those people with common sense in the business being respected. Definetly 'No' will be the answer to these questions.

So what happened to my dreams at each and every stage of my life. They are not realistic because they were mere dreams. Thinking otherwise are they dreams within a big dream called LIFE. Is life itself is a big dream. Are we in the mid of that dream. Still searching for answers.

Well Said India

It's again a new definition for Agriculture and Food Ministry. This time the credit goes to India,donno may be the new definition of a developing country. Hereafter the agriculture ministry will take care of only the Agricultural products, not its availabilty which determines the price of Food products. This indirectly indicates we are nearing another blunder in Agriculture.

The introduction of High Yield Variety(HYV),lot of machinerires,short term crops in the name of Green Revolution changed the purpose of Agriculture from Service Sector for Humans to Business Model.The first blunder.

When villages started moving towards Cities in the name of IT boom, the then Governments made business with Cultivation Lands in the Name of Real Estates.The Second Blunder.

Now our Minister is trying to change the Brand Image of this field to a core corporate brand.We started projecting the turnover of the next financial year on some unrealistic basis. The sector which was contributing more than 50 percent of GDP is now contributing only 10 percent of GDP. Rulers of India might not be aware of the fact that people are moving from villages and we are teaching our next generation how to buy food from rest of the world than to supply.We started blaming Pakistan for not exporting Onions to India.We got a Agri minster who speaks a lot on cricket than on his field for more than 10 years.Result:India will no more be a self sufficient country. The Third blunder. Starvation will no more be a long term goal